Er zijn al heel wat woorden gevloeid over de avondklok. Terecht. Wat ooit een tijdelijke en uitzonderlijke maatregel was, duurde uiteindelijk zo’n half jaar, zonder grondige wetenschappelijke of juridische motivering. De Brusselse minister-president besloot de nationale avondklok om middernacht in Brussel zelfs te vervroegen (22 uur).
De maatregel werd verlengd zonder overleg, zonder debat en zonder motivering. Voor ons was het nochtans duidelijk: kunnen we met een betere en striktere handhaving op het samenscholingsverbod ons doel – het aantal contacten beperken – al bereiken? Dat is zo en dus moest de avondklok verdwijnen. Die mening delen we in het parlement trouwens met heel wat andere parlementsleden, in de meerderheid en in de oppositie.
Ik ben dus blij dat de federale regering en de Brusselse minister-president besloten om de avondklok stop te zetten. Die beslissing komt geen seconde te vroeg.