Eenheid van aanpak. Duidelijke regels voor alle Brusselaars. Zo eenvoudig kan het zijn. Om de zoveel meter een ander mondmaskerbeleid, daar heeft de Brusselaar geen nood aan. Toch beslisten een aantal burgemeesters om einzelgänger te spelen en hun eigen coronaregels in te voeren, bovenop de nationale richtlijnen. Alsof we in de 21ste eeuw opnieuw Checkpoint Charlies nodig hebben.
“Het coronavirus is een gezondheidsprobleem dat op federaal- en wereldniveau moet worden aangepakt. Een besluit nemen op gemeentelijk niveau is grotesk.” Een citaat van collega en burgemeester Vincent De Wolf (MR), dat ik volledig onderschrijf.
Toch besloot hij zijn eigen wijze woorden te negeren en voerde hij eenzijdig een mondmaskerplicht in, gevolgd door de burgemeesters van Sint-Pieters-Woluwe, Sint-Lambrechts-Woluwe en Sint-Joost-ten-Node. Als elke gemeente eigen regels uitvaardigt, krijg je toestanden die meer doen denken aan Checkpoint Charlie en het naoorlogse Berlijn dan aan het Brussel van de toekomst.
Kafkaiaans
Ik roep deze burgemeesters op de eenheid te herstellen en een einde te maken aan deze kafkaiaanse toestanden. Laten we samen het leven van alle Brusselaars eenvoudiger maken. Dat is trouwens ook afgesproken in het Brusselse regeerakkoord dat spreekt over een Brusselse aanpak en een harmonisering van politiereglementen.
De minister van Binnenlandse Zaken was duidelijk: een besluit dat het dragen van een mondmasker verplicht in bepaalde straten of winkels, is niet in overeenstemming met de nationale richtlijnen en kan dus niet. Bij een verkeerde interpretatie is het aan de gouverneurs om tussenbeide te komen. In Brussel is dat de rol van de minister-president.
Tussenkomst minister-president
De gouverneurs van Henegouwen en Luik grepen in hun provincies in en schrapten de besluiten van burgemeesters die eigenhandig maatregelen invoerden in strijd met de nationale richtlijnen.
De Brusselse soloslimburgemeesters hebben echter niets gehoord van minister-president Vervoort. Meer nog, ze houden voet bij stuk en dagen de minister-president zelfs uit om hen voor de Raad van State te slepen.
Eengemaakt Brussel
De moraal van dit verhaal is dat we nood hebben aan een eenheid van aanpak in Brussel, voor ons algemeen belang. In tijden van crisis hebben we geen nood aan verwarring en daar dragen onduidelijke gemeentegrenzen aan bij.
Lees de reportage die Bruzz hierover schreef.