Er is niet veel nodig om een brand te starten, dat is ook het geval bij de Brusselse brandweer. Een minderheid van de brandweerlieden vertoont racistisch gedrag en schaadt zo de hele brandweer. Het is hoogtijd om de brand te blussen. We moeten zorgen voor institutioneel antiracisme door in te zetten op betrouwbare klachtenprocedures, doeltreffende sancties en een verankering van goede praktijken in de opleiding.
Ik vroeg de Regering hoe ver ze hiermee staan. Dit was mijn tussenkomst in het parlement:
Brandweermannen die het over ‘bougnoles’ en ‘Panzerdivision’ hebben. De laatste paar maanden doken verschillende posts op van Brussels brandweerpersoneel, in niet mis te verstane, openlijk racistische bewoordingen. De incidenten stapelen zich op en blijven zelfs niet beperkt tot woorden. Zo werden kluisjes van collega’s opengebroken en werden islamofobe tags geschreven op brandweerhelmen. Niet alleen collega’s worden belaagd, ook burgers.
Deze week kwamen daar twee extra feiten bij. Een VSOA-vakbondsman die op Facebook zei “benieuwd te zijn naar de reactie van bonobo parlementariërs”. Collega Talhi kaartte dit terecht aan en heeft al klacht ingediend bij Unia. Of nog: een incident waarbij een brandweerman een Brusselaar met Afrikaanse roots een banaan toewierp in het UMC Sint-Pieter.
Dit soort voorvallen doet oneer aan de vrouwen en mannen die elke dag opnieuw hun leven wagen voor de Brusselaars. Voor dit soort incidenten is er dan ook geen enkel ander antwoord mogelijk dan absolute nultolerantie. Onze helden bij de brandweer verdienen beter dan zo’n figuren. Ik hoop van harte dat de interne onderzoeken al lopen en dat de sancties in verhouding zullen zijn tot de ernst van de zaak. Er is geen plaats voor racisme in onze stad. Maar een aanpak geval per geval volstaat niet. Structurele actie dringt zich op.
Het regeerakkoord vermeldt drie concrete punten: 1) een versterking van de klachtmechanismen en de samenwerking met het parket, we zagen al in de RTBF-reportage over de intimidatie bij de politie hoe belangrijk dit is en hoeveel tekortkomingen er zijn. 2) een vereenvoudiging van de tuchtregelingen “om seksisme, racisme en pesten doeltreffender te kunnen bestrijden” en 3) de verankering van goede praktijken rond slachtoffers van discriminatie en in de opleidingen door Brusafe.
Mijn vraag: hoe ver staat de Regering met de initiatieven rond klachtmechanismen, tuchtregelingen en opleidingen?